Altena wordt proeftuin, volgens wethouder Shah Sheikkariem

Hij heet Shah Sheikkariem, opvolger van wethouder Peter van der Ven, en is één van de motoren van het nieuwe Altena. Een wonderbaarlijke reis voerde zijn familie van Suriname naar Nederland. Hij bracht zijn jeugd door in Rijswijk/Den Haag. Het migrantenkind doorliep de Haagse Hogeschool en de Universiteit van Amsterdam.

Shah Sheikkariem en Fientje Bax van Stichting Altena Kennispoort. Foto Piet Hartman

Op een goede dag reed hij door Altena. Net verkering en ze zochten een huis. Dat stond aan de rand van Babyloniënbroek. Oh! Ah! Oh! Shah Sheikkariem heeft geen last van polderblindheid en bleef niet onopgemerkt. Hij werd raadslid van de Belangen Aalburgse Burgers, een nachtmerrie. Tijdens de nachtmerrie kreeg hij een droom, de Altena Droom en richtte Ideaalburg op. Zijn partij(tje) veroorzaakte na een hertelling van de stemmen (geen 636 maar 637 stemmen) een aardverschuiving in SGP-bolwerk Aalburg… Ook VVD-herenboer Cees Branderhorst liep met de kettingzaag rond… En toen stond Shah Che Sheikkariem aan de basis van Altena Lokaal. Een rivier van bloemen voor deze voorbeeldmigrant. Ik sprak het Broekse orakel regelmatig.  

“De wijze waarop religie wordt bedreven slaat door. We moeten minder naar de letter, maar meer naar de natuur luisteren.

Nooit iets gemerkt van racisme, maar ze vonden me vervelend, omdat ik met nieuwe ideeën kwam. Laten we bouwen aan Altena.  

Burgemeester en wethouders moeten het voortouw nemen om van Altena een proeftuin te maken. Durven vernieuwen, in samenwerking met burgers (Zwitsers model) en het bedrijfsleven, eventueel door middel van pps-constructies. Als het icoonproject van natuurarts Trudy Vlot (Leefstijl als medicijn) professionele hulp nodig heeft, spreekt me zeer aan, moet die ingehuurd worden.

Altena als proeftuin. Ik denk aan een andere vorm van landbouw met de energieboer. De intensieve landbouw is een doodlopende weg. Herbestemming van te koop staande agrarische bedrijven, mijn ding.   

Huisvesting van 400 ambtenaren. Ik pleit voor ambtenaren tussen de mensen. In biebs, brede scholen, dorpshuizen. Dus buitenposten!”

Shah Sheikkariem houdt van roti met kip, van schaatsen, van spruiten. Een Surinamer regeert Altena #hiephoi

De Toekomst van het platteland, europarlementariër Annie Schreijer-Pierik krijgt het boekje van Shah Sheikkariem en trendwatcher Adjiedj Bakas.

  

God woonde op zolder bij Marieke Lucas Rijneveld #InternationalBookerPrize

Altena heeft twee koninginnen! Wielerkoningin Marianne Vos. Schrijfkoningin Marieke Lucas Rijneveld. Wat een weelde! Met haar debuutroman De avond is ongemak (The Discomfort of Evening) won ze de International Booker Prize. Nog nooit vertoond voor een Nederlandse schrijver. Marieke Lucas is zo trots als een koe met zeven uiers, meldde ze bij Jinek Live.

Wendy van Ooijen-van Breugel interviewt Marieke Lucas Rijneveld. Foto Piet Hartman

Gek eigenlijk, of juist niet, dat de koninginnen uit de klei voortkomen. Ze worstelen en komen boven. Ik geloof, het is een soort bijbelgeloof, dat veel luxe kinderen van de grachtengordel uiteindelijk de weelde niet kunnen dragen en van de ene ellende in de andere vallen, van de ene coke in de andere.

Ik las en voelde dat het debuut van Marieke Lucas Rijneveld (Nieuwendijk, 1991) iets groots teweeg zou brengen. Ze schreef zes jaar aan een roman over een christelijk gezin waar God op zolder woonde en dat uiteenviel toen haar broer op weg naar school verongelukte. Moeder weerde het gesprek af met bijbelteksten, net als mijn moeder, vader zocht troost tussen de hobbykoeien en Marieke vluchtte eenzaam en angstig naar de natuur waar ze vriendjes vond. Een roman grimmig en poëtisch, terror & beauty, hard en teder.

Als voorzitter van het Woerkums Literair Café mocht ik haar al drie keer in mijn armen sluiten, 2x de Teerkamer en Slot Loevestein, zoals Matthijs van Nieuwkerk deed in DWDD. Het debuut kreeg van de NRC en Volkskrant weinig sterren. Ze hebben de kracht van de eenvoud van het landleven niet begrepen en hebben koeiestront in hun ogen. In mijn omgeving positieve en koele reacties. Klaas Rienks vond dat ze het afscheid van het ouderlijk geloof op correcte wijze had verwoord. Kees Vreeken, een bekende Werkendammer, kwam niet verder dan 100 pagina’s. Zo’n schurende spiegel voor je neus betekent ongemak, denk ik. En mijn zoon vond het moreel verwerpelijk dat ze de vuile familiewas had buiten gehangen, ook de mooie was trouwens. Van de jury alleen maar woorden als fascinating, heartbreaking, sophisticated…

Heb aandacht voor de naaste en de aarde, dan de bijbelteksten, zou ik preken. Geen wonder dat het Altena College een rouwverwerkingsgroep heeft gevormd. De biblebelt moet nondeju dit boek tot zich nemen. Gaan we deze prijs met Marieke Lucas coronaproof vieren? Wordt vervolgd.

https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/hoofdpersoon-jas-heet-ook-in-het-engels-gewoon-jas~b0f6b791/

https://www.nrc.nl/nieuws/2020/08/28/ik-heb-schrijven-nodig-om-overeind-te-blijven-a4010204